علوم غریبهعلوم غریبه: دانشهای سرّی و پنهان را گویند. ۱ - تعریفعلوم غریبه عبارت است از دانشهای سری و پنهان که به وسیله آن از اسرار و امور پنهان آگاهی حاصل و یا تصرفات غیر عادی و شگفت انجام می‌شود. علم کیمیا ، جفر ، رمل ، اوفاق ، طلسمات ، سیمیا ، ریمیا ، هیمیا و لیمیا از جمله علوم غریبه است. ۲ - احکام مرتبطاز احکام مرتبط با آن در بابهای اجتهاد و تقلید ، تجارت و شهادات سخن گفته‌اند. ۳ - احکام یادگیریصرف فراگیری علوم غریبه بدون اشکال [۵]
کتاب المکاسب، ج۲، ص۳۹.
[۷]
مهذب الاحکام، ج۱، ص۱۰۳.
و به کار بستن آن در صورت مفسده نداشتن و مصداق سحر نبودن، جایز است و چنانچه مصداق سحر باشد یا مفسده‌ای بر آن مترتب گردد، حرام خواهد بود. [۹]
استفتائات، بهجت، ج۳، ص۲۳۴.
برخی، غیب گویی به گونه جزمی و حتمی با استفاده از علوم غریبه را حرام دانسته‌اند؛ چنان که مراجعه به کسانی که مدّعی علم غیب (علم غیب) از راه علوم غریبه‌اند، برای کشف امور پنهان، همچون گمشده و دزد جایز نیست. ۴ - قضاوتعلم هرکس برای خود او حجّت است؛ هرچند از راههای غیر متعارف، همچون علوم غریبه حاصل شود؛ لیکن قضاوت کردن و نیز شهادت دادن بر اساس آن جایز نیست؛ چنان که تقلید از کسی که به احکام شرع از راهی جز منابع چهار گانه از قبیل علوم غریبه، علم پیدا کرده است، جایز نمی‌باشد. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۴۶۴، برگرفته از مقاله علوم غریبه |